Starfshættir Gestapo endurvaktir af Útlendingastofnun

Skoðað: 1677

Vinnubrögð Útlendingastofnunar þola ekki dagsljósið og því er fólk sótt um miðjar nætur að hætti Gestapó.

Nokkrir menn í einkennisbúningum ryðjast inn í húsnæðið og draga íbúann út úr rúminu en hann var sofandi þegar þeir mættu á staðin laust eftir miðnætti.
Honum er tilkynnt að hann sé tekinn fastur og farið verði með hann í varðhald.
Hann fær ekki að hafa samband við vini sína, ættingja eða lögmann sinn eins og lög og reglur kveða þó á um að hann skuli fá að gera.
Slökkt er á símanum hans svo hann fái ekki tækifæri til að hafa samband við neinn.

Svona fyrir utan síman þá gæti þessi frásögn verið frá árinu 1936 til 1945 í þýskalandi Hitlers en staðreyndin og sannleikurinn er sá að þetta er að gerast á íslandi árið 2019.

Búið er að vísa hinum 26 ára gamla Amin Ghaysza­deh, sem var í hungurverkfalli, úr landi. Það staðfestir lögmaður Amin, Magnús D. Norðdahl, í samtali við Fréttablaðið.

Hvorki Magnús né nokkur annar var látinn vita af brott­vísun Amin áður en hún fór fram.

„Ég get stað­fest að um­bjóðanda okkar, Amin Ghaysza­deh, var vísað úr landi í morgun til Grikk­lands. Hvorki var haft sam­band við mig né að­stand­endur hans. Amin hefur átt við ýmis heilsu­fars­leg vanda­mál að stríða í mörg ár og var á 18. degi hungur­verk­falls til að mót­mæla yfir­vofandi brott­vísun til Grikk­lands,“ segir Magnús í yfir­lýsingu sem hann sendi á Frétta­blaðið í til­efni af brott­vísun Amins.

Í yfirlýsingunni segir enn fremur að sam­kvæmt þeim verk­lags­reglum um fylgd úr landi eftir synjun sem birtar eru á vef­síðu Út­lendinga­stofnunar skuli leitast við að til­kynna við­komandi um ná­kvæma dag­setningu brott­farar eins fljótt og unnt er, helst að lág­marki með tveggja daga fyrir­vara eða strax og dag­setning brott­farar liggur fyrir.

„Þannig virðist því miður vera til staðar til­tekið mis­ræmi við máls­með­ferð stoð­deildar við undir­búning og fram­kvæmd lög­reglu­fylgdar úr landinu. Æski­legt væri að allir fengju lág­marks­fyrir­vara, sér­stak­lega þegar um er að ræða ein­stak­linga í við­kvæmri stöðu,“ segir Magnús, að lokum í yfir­lýsingu sinni.

Fréttina má svo lesa í heild sinni hérna.

Þessir menn voru bara að framkvæma fyrirskipanir yfirmanna sinna.
Sama er starfsfólk ÚS að gera þegar það vísar fólki úr landi þar sem öruggt er að það verður tekið af lífi.

Fengið að láni af íslenska Wikipedia og ástæðan er sú ofboðslega grimmd sem Útlendingastofnun íslands sýnir af sér í framkomu við hælisleitendur á íslandi, fjölskyldur þeirra, lögmenn og vini.
Það var þekkt í þýskalandi Nazismans að “óvinir” ríkisins voru sjaldnast sóttir að degi til heldur var það frekar reglan að sækja fólk á næturnar, færa það til yfirheyrslu í höfuðstöðvum leynilögreglunar og það var ólíklegt að til viðkomandi spyrðist nokkuð framar eftir að fólk hvarf í gin hennar.

Gestapo (stytting á Geheime Staatspolizei eða „Leynilögregla ríkisins“[1]) var leyniþjónusta Þýskalands nasismans og Evrópu undir hernámi nasista í seinni heimsstyrjöld.

Hermann Göring, þáverandi innanríkisráðherra Prússlands, stofnaði Gestapo árið 1933 sem deild innan prússnesku lögreglunnar.[2] Í upphafi var Gestapo persónulegt valdatæki sem Göring notaði til að ofsækja pólitíska andstæðinga sína. Frá og með 20. apríl 1934 var Gestapo stýrt af leiðtoga SS-sveitannaHeinrich Himmler, sem var útnefndur foringi lögreglusveita í Þýskalandi árið 1936. Gestapo var þá að breytast í ríkisstofnun og undirdeild Sicherheitspolizei (Öryggislögreglunnar) frekar en að vera prússnesk héraðsstofnun. Frá og með 27. september 1939 var Gestapo stjórnað af öryggisstofnuninni Reichssicherheitshauptamt og var talin systurstofnun SS-öryggisþjónustunnar. Gestapo var falið að uppræta raunverulega og meinta andófsmenn innan og utan Þýskalands og andspyrnuhreyfingar á svæðum sem Þjóðverjar lögðu undir sig í stríðinu. Með grimmdarverkum sínum varð Gestapo þekkt fyrir hrottaskap og valdníðslu. Gestapo lék jafnframt lykilhlutverk í framkvæmd Helfararinnar, sér í lagi í gegnum B4-skrifstofuna sem Adolf Eichmann fór fyrir.

Gestapo var virk fram á síðustu daga nasistastjórnarinnar en stofnunin var fordæmd sem glæpasamtök í Nürnberg-réttarhöldunum.

Það er spurning í framhaldinu hvort íslensk alþýða ætlar að halda áfram að ala á útlendingahatrinu sem lýsir sér best í áróðri íslenskra þjóðernissinna, Flokki Fólksins og Miðflokksþingmönnum og þá sérstaklega vesalingunum sem kjósa þá flokka eða hvort íslendingar ætla að sýna og sanna að þeir eru þjóð mannúðar og umburðarlyndis þegar kemur að flóttafólki eða ætla þeir að halda áfram að snúa blinda auganu að vandanum og vona að með því hverfi hann?

Það kemur í ljós.

Skoðað: 1677

Umsagnir eru á ábyrgð þess sem þær skrifa

umsagnir